Ονομάζομαι Φίλιππος Δρόσος. Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη δύο μήνες μετά την επίσημη παρουσίαση του πρώτου Walkman και περίπου ενάμιση μήνα πριν από την πρώτη έκδοση του "Hitchhiker's guide to the galaxy" του Douglas Adams.
Οι παιδικές μου αναμνήσεις εμπεριέχουν σε μεγάλο βαθμό ζωγραφιές και χειροτεχνίες από πηλό, ξύλο, χαρτί κλπ. Κάθε καινούριο υλικό που έπεφτε στα χέρια μου, όταν ανακάλυπτα μετά τις απαραίτητες δοκιμές φυσικά οτι δεν ήταν βρώσιμα, αυτόματα γινόταν τροφή για σκέψη και μετατρεπόταν σε μια νέα δημιουργική πρόκληση. Εξαιτίας αυτής της ανάγκης να δημιουργώ - ή μερικές φορές να καταστρέφω - καθώς μεγάλωνα, άρχισα να εκπαιδεύομαι και να εξασκούμαι ώστε να βελτιώσω τις καλλιτεχνικές μου ικανότητες.
Στην ηλικία των δώδεκα ετών και για τα επόμενα τρία χρόνια, παρακολούθησα μαθήματα ζωγραφικής και γνώρισα για πρώτη φορά τις τέμπερες και τα λάδια. Έπειτα διδάχθηκα ελέυθερο και αρχιτεκτονικό σχεδίο ενώ ένα χρόνο μετά φοίτησα στη σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας και πιο συγκεκριμένα στο τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης. Ένας νέος κόσμος γεμάτος (κυρίως μη βρώσιμα) υλικά και μια ποικιλία τεχνικών ξεδιπλώθηκε μπροστά μου.
Από το 2005 εργάζομαι ως συντηρητής αρχαιοτήτων σε διάφορους ανασκαφικούς χώρους και μουσεία στην Πέλλα, στη Θεσσαλονίκη, στη Βεργίνα κ.α., ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι και με την αποκατάσταση νεοκλασικών κτιρίων.
Πέρα από τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου μου ήταν αφιερωμένο στη ζωγραφική, και τη δημιουργία αντικειμένων από βιτρώ, μέταλλο, γυαλί, ξύλο και μια ποικιλία από άλλα υλικά. Όπως ήταν φυσικό μετά από μικρό χρονικό διάστημα το σπίτι μου γέμισε με πίνακες ζωγραφικής και άλλα έργα τέχνης. Αυτό το πρακτικό «πρόβλημα» χώρου κατά κάποιο τρόπο με ώθησε να εξωτερικεύσω το έργο μου, καθώς τα ίδια τα έργα «απαιτούσαν» με τον τρόπο τους να απελευθερωθούν και να γνωρίσουν άλλους ανθρώπους.
Κατάλαβα τότε ότι η καλλιτεχνική δημιουργία, εκτός από την ικανοποίηση της ανάγκης μου να λερώνω τον εαυτό μου και τα πάντα γύρω μου όσο περισσότερο μπορώ, είναι κυρίως ένα μέσο έκφρασης και επικοινωνίας των συναισθημάτων και των ιδεών μου. Ως εκ τούτου τα έργα μου με "πίεσαν" να εκθέσω τόσο τα ίδια όσο και τον εαυτό μου σε ένα ευρύτερο κοινό.
Το 2005 συμμετείχα στην πρώτη μου ομαδική έκθεση στο Μουσείο Νερού θεσσαλονίκης. Ακολούθησαν δύο προσωπικές εκθέσεις, στο Δήμο Γιαννιτσών (2008), στον καλλιτεχνικό χώρο Αλατζά Ιμαρέτ στη Θεσσαλονίκη (2010) και τρεις στο Wine-Bar Restaurant Παπαρούνα στη Θεσσαλονίκη (2013, 2015, 2016). Το 2017, συμμετείχα για άλλη μια φορά σε μια συλλογική έκθεση στο κτίριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων στην Αθήνα. Την ίδια χρονιά έγινα δεκτός ως μέλος στο Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.
Η επικοινωνία μου με το κοινό και οι θετικές αντιδράσεις του ως προς το έργο μου, σε συνδυασμό με την πεποίθησή μου ότι η τέχνη πρέπει να είναι προσβάσιμη από όλους ανεξάρτητα από την τάξη, την οικονομική κατάσταση ή την εκπαίδευσή τους, με οδήγησε στην απόφαση να δημιουργήσω το Plan B Art. Έτσι το φθινόπωρο του 2017, η σύντροφός μου και εγώ δημιουργήσαμε ένα χώρο αφιερωμένο στην τέχνη, την επικοινωνία και την έκφραση, όπου πλεόν εκθέτω μόνιμα τα έργα μου.
Εύχομαστε να απολαύσετε την περιήγησή σας στην ιστοσελίδα μας και αν βρεθείτε στην Θεσσαλονίκη -γιατί όχι;- να έρθετε και να μας επισκεφθείτε στο εργαστήριο μας.